Umhverfis heiminn á 79 dögum

Jæja kæru lesendur þá er ferðin komin á enda. Við höfum ferðast í kringum hnöttinn á 79 dögum (hefði verið snilld að bæta einum degi við þessa tölu) og komum heim heilir á húfi. Ferðin hefur verið algjör snilld og hefur sannarlega kennt okkur mikið. Sérstaklega hvernig á að ferðast svo við getum bætt næstu ferð sem hver og einn fer í. Skrýtið er að koma í myrkrið og kuldann en að sjálfsögðu um leið gott að vera kominn heim.

 

Seinustu dagar í Bangkok voru frekar afslappaðir. Mikið tan í gangi (hefur þetta orð komið í allar færslur okkar?) en ekki eins mikið og við vildum enda opnaði sundluginn uppi á þaki ekki fyrr en kl. 10. Einhverja daga fórum við svo í hinar risastóru verlsunarmiðstöðvar niður í bæ. Að sjálfsögðu var jólaskraut þar með öllu tilheryandi þótt ekki margir Tælendingar halda upp á jól. Í eitt af lélegri miðstöðvunum var heil hæð bara með gervi, og jú líka alvöru farsímum og mp3 spilurum. Ég var skoða einhverja síma þegar ég heyrði frekar djúpa rödd sem segir “Hello sir, you wanna take a look”. Ég lít við og þá er alveg frekar gamall og ófríður dömudrengur (maður) sem stendur við hlið mér. Ég þáði ekki aðstoð hans enda gat ég ekki tekið hann alvarlega svona útlítandi. Ég labbaði aðeins lengra og var að skoða ipod-a þegar afgreiðslumaður spyr hvort ég vilji líta á einhvern spilarann en á meðan er hann lyfta krakkanum sínum upp á stól. Ég er svona að íhuga að skoða eitthvað en þegar ég lít upp þá heldur maðurinn á poka meðan krakkinn hans er að pissa í hann. Það var annað fólk í básnum en þeir gátu ómögulega skroppið á salernið (sem var ekki það langt frá) og þurftu heldur að pissa innan um allt fólkið þarna. Maður fann oft einhverja skrýtna lykt þegar maður labbaði þarna um og var þetta kannski ástæðan.

 

Oft upplifðum við í Asíu að þegar einhver væri að selja eitthvað var kallað með yfirleitt pirrandi rödd “Helloooooooo siiiiiiiiiir. You wanna buy mp threeeeeeeeee”. Ekki skyldum við alveg hver féll fyrir svona sölutrikki en yfirleitt forðuðumst við fólk sem var eitthvað að kalla á eftir okkur. Við undruðumst hvort haldnar væru keppnir milli sölufólks í Tælandi um hver gæti sagt “Hellloooooooo” sem lengst. Í Kambódíu höfðum við ákveðið að við fyrstu manneskjuna sem myndi segja með rólegri og yfirvegaðari rödd “Excuse me mister. Wouls you like to buy this poscard”  myndum við segja “No thank you”. En þegar hann segði “OK, no problem” og labba í burtu myndum við segja “Stoppaðu. Til hamingju þú hefur staðist prófið. Við munum nú kaupa öll þau póstkort sem þú hefur í þinni eign” sem myndi samt bara kosta kannski 300 kr. á mann.  

 

 
Ég og Þorgils fórum svo einn daginn að skoða bæinn og hinu fjölmörgu búddastyttur sem voru til stðar. Við sáum Happa Búdda og Standandi Búdda en það var lokað hjá Liggjandi Búdda. Standandi Búdda var t.d. 20 metra há stytta búin til úr 24 karata gulli. Við sáum svo eitt klaustrið þar sem það einmitt bænastund hjá munkunum. Fjölmargir munkar löbbuðu þá efst upp og hringdu öllum bjöllum sem á leiðinni voru upp. Nokkuð flott að sjá þetta og hið mikla útsýni sem maður fékk af Bangkok í bakgrunn. Hvernig við komust um Bangkok var einnig skemmtileg saga. Við gerðum vísvitandi það sem Lonely Planet varaði okkur við að leigubílsstjórarnir gerðu, að segja að segja að það kostaði mjög lítið (enduðum með að borga ekki neitt fyrir leigubíl í tvo tíma) og fara með okkur þá í búðir sem við þyrftum ekki að kaupa neitt. Við komum okkur snilldarlega úr þessum tveim búðum hins vegar og vorum kannski samanlagt 15 min að skoða og spjalla við afgreiðslumanninn. Fyndið var samt þegar leigubílsstjórinn hafði sagt að ferðin væri ókyepis og við vildum að hann skutlaði okkur á annan stað en hótelið sagði hann að konan hans væri veik því hún hafði borðað of mikið og gæti hann skutlað okkur á hótelið en ekki neitt annað. Já það meikaði mjög mikið sens þar sem hann var ekkert að drífa sig að fara til sinnar veiku konu.

 

 

Daginn eftir vöknuðum við Þorgils kl. 7 til að fara í smá ferðalag. Við fórum fyrst í Floating village sem er eins og hver annars markaður í Tælandi nema maður er á bát að skoða básana sem eru flestir við bakkann en sumir eru líka í öðrum bátum. Þetta var nú allt frekar mikið drasl og keyptum við okkur ekki neitt. Sáum samt eftir að kaupa ekki litla styttu sem pissaði á mann þegar helt var yfir hana vökva. Við fórum síðan að skoða brú sem var gerð í seinni heimsstyrjöldinni. Það var ekki mjög mikil öryggistilfinnig sem maður fékk þarna á brúnni og gat þokkalega sterk vindkviða feykt manni út í vatnið 20 metra fyrir neðan. Síðan fórum við að skoða tígrisdýr sem var mjög töff. Það voru alveg fullt af öðrum dýrum líka en maður vorkenndi litlu tígrisdýrunum en munkanir voru mjög mikið að stríða þeim. Ég tók svo eitt ágætis myndband af Þorgils að dansa ballet með uxunum og villisvínunum. Á leiðinni heim spurði ein stelpan mig “en Ísland er mjög fámenn þjóð er það ekki. Búa ekki bara svona 6 milljónir?”. Hvað við höfum frætt marga um Ísland í ferðinni okkar.

 

 

Það var síðan komið að því að kveðja Asíu og ferðinni heitið til London. Thai Airways ollu vonbrigðum og var flugferðin alveg semi þrátt fyrir besta mat sem við höfðum fengið í flugvél. Við komum til London þar sem Hinrik tók á móti okkur og fórum við beint á Gourmet Burger Kitchen en þar, eins og þið kannski munið, smökkuðum við besta hamborgara sem við höfðum fengið á ævinni þegar við stoppuðum í London á leiðinni til Brasilíu. Við fórum svo í keilu (þar sem ég sló persónulegt met) og fórum svo að sofa. Ferðin heim var góð og allir ánægðir að sjá okkur á flugvellinum í okkar nýju sérsaumuðu jakkafötum og með bakpoka.

 

Jæja ferðin hefur góð og margt skemmtilegt að minnast. Margir hafa spurt hvort við séum ekki orðnir brjálaðir á þessari samveru saman en þó að það var vissulega pirringur til staðar held ég að það sé eðli stráka bara að gleyma einhverju svoleiðis yfir næsta bjór. Ég er loksins búinn að setja fullt af myndum frá Brasilíu og Argentínu og veit ég ekki alveg af hverju við vorum ekki löngu búnir að því. Það eru þær myndir sem eru inn á þessari færslu og hafa í raun ekkert að gera með innihaldið. Við munum svo innan skamms setja inn myndir frá Asíu eftir að nokkrar myndir koma úr framköllun. Jæja vonandi hafiði notið lesturs á blogginu. Ble.

 

- Tómas Gunnar Thorsteinsson    

 

Athugasemdir

[Orri (IP-tala skráð) 6.12.2007 kl. 12:00]

Fín lesning, ég þakka fyrir mig.

[Tommi (IP-tala skráð) 7.12.2007 kl. 17:18]

Búinn að setja nokkrar myndir frá Asíu. Þær áttu að vera fleiri þannig að annað hvort hafa þessar einnota myndavélar klikkað eða Hans Petersen.